21 Ekim 2010 Perşembe

Aslında şimdi yaşananların geçmişi var,devam...

Dün kaldığım yerden devam...

O gece öyle güzel öyle dinlendirici bir uyku uyumuştum ki sabah kalktığımda sanki bütün ağrılarım sızılarım yorgunluklarım geçip gitmişti. Yataktan kalkıp hastanenin acayip bir yerine bakan camımı açtım. Henüz kimsecikler gelmemişti beni almaya. Sabahları çokça birşeyler yemememe rağmen,aç kalacaksın dedikleri için olsa gerek canım bir dünya ıvır zıvır istiyordu,en azından sıcacık bir çay:)
Hastanenin o acayip bir yerine bakan camından bakmaktan sıkılıp bekleme salonuna geçtim. Bekleme salonun koca koca camlarından Ankara'nın sabaha uyanışını izledim. Hiç birşey düşünmek istemiyordu canım. Ne Öykü ne Annem ne Ufuk ne Babam ne Ablam,sabahın köründe uykularından beni düşünürek uyanmış hiç kimseyi düşünmek istemiyordum. Sıcacık bir çay olsa kafiydi.

Babamın sesini duydum bir ara,odamda beni bulamayınca ameliyathaneye gittiğimi düşünüp göremediği için telaşlanmış,hemşirelere beni soruyordu. Buradayım diye seslendim yanıma geldi öyle uzun uzun konuşmadık,kesik kesik ve sıradandı konuşulanlar. Sonra Ufuk geldi,Annemin gelmesini istememiştim  çünkü annemi görünce,o düşünmek istemediklerim bir bir suratıma çarpacaktı biliyorum. Hem Öykü yanındaydı gelemezdi. Ufuk iyisin değil mi diye belki defalarca sordu bende her seferinde hı-hı dedim.

Bir gece önce anlatılmıştı herşey,nasıl bir ameliyat geçireceğim,sabah nasıl alınıp götürüleceğim,sonrasında yoğun bakıma gideceğim falan filan. Hemşire "Şule hanım odanıza gelirmisiniz"dediğinde Ufukla gözgöze geldik gülümsedik.Sonrasında ameliyathane kıyafetleri,sedye ve iğne. Ameliyathane kapısına kadar birlikte indik Babam ve Ufukla,iyiydim hatta beklediğimden daha iyi. Zaten uyuyacaktım hemde en derininden:) Vedalaştık kapıda ama babam son anda sağlam duramadı ve bıraktı gözyaşlarını,merak etmeyin dedim iyiyim. Çok anlamsızca bir laftı,ruhen iyi olmam onların çokta umrunda değildi ki onların tedirginlikleri farklıydı ama bence büyütüyorlardı.

7 nolu ameliyathane dediler ve oraya doğru yol aldık. Hep merak etmiştim nasıl acaba içerisi diye gördüğüm iyi oldu:) Kalabalıktı herkes hazırlanmış beni bekliyordu güzel bir karşılamaydı sevdim.
Hoş bir müzik çalıyordu şimdi tam anlamıyla hatırlayamasamda kulağa güzel geliyordu.
Ameliyat masasına aldılar bir süre lak lak ettik. Sonra akşam odama gelen anestezi uzmanı geldi yanıma biraz canını acıtacağım şimdiden özür diliyorum dedi,dert değil dedim,gülümsedi. İntraket takacalarmış,e kaçış olmadığına göre o kadarcık acıya dayanabilirdim. İki elimin de üzerinden intraket takıldı ve evet canım çok acıdı:) Sonrası çok silik,birşeyler soruyorlardı bende bülbül gibi şakıyordum. En son birilerinin sonra görüşürüz Şuleciğim dediğini duydum sonrası yine uyku:)


ps:Bu arada dişimin ağrısı bugün daha iyi en azından sabaha ağrı kesicisiz başladım ki değmeyin keyfime:) Birde sanırım ben bu yazıyı dişime bağlayana kadar dişimin ağrısı sancısı kalmayacak ama 26 ekim dişçi koltuğunda randevum var kaçış yok artık:)

17 yorum:

Meyra dedi ki...

merhaba.çok geçmiş olsun sıkıntılı günler bitmiş gitmiş:)eminim diş bu yaşadıklarının yanında hafif kalmıştır!! ailenler beraber hep sağlıklı hep mutlu kal...

lolipu dedi ki...

geçen sene ben de ayağımdan bir ameliyat geçirmiştim. 2. ameliyathane girişim oldu. İlki doğumdaydı. En güzel ameliyat sezeryandır herhalde. Ama ne şekilde olursa olsun ameliyathanenin hiç sevimli bir yanı yok:)

ŞuŞu dedi ki...

Meyra evet sıkıcı ve sıkıntılı günlerdi geçti gitti:) Diş konusuna gelince dana çok korkuyorum desem:)

Çok teşekkürler.

Meyra dedi ki...

nedense diş dişçi toplumsal bi korku oluşturdu üzerimizde:)yanlız değilsin emin ol;)

ŞuŞu dedi ki...

Lolipu kesinlikle en güzel ameliyat sezeryan olmalı sonucu süper nede olsa:) Ama 7 nolu ameliyathanede çokta itici değildi hani:D

pinomino dedi ki...

Şuşucummm... ne zor günlermiş:(( ama artık sağlıklısın:)) inşallah birlikte bebelerle acısını çıkaracağız o günlerin buluşup di mi:D

fatoş dedi ki...

önce merhaba :)
sonra çok geçmiş olsun
çok sevdim, iyi ki geldiniz :))

battodol dedi ki...

Çok geçmiş olsun şuşu, güzel günler dileğiyle...

özii dedi ki...

Şuşucum , hani insan bazen keşke hiç olmasaydı , yaşanmasaydı dediği anlar vardır ya , neden buradayım dediği. Bu da öyle bir anmış.
Yinede oldukça soğukkanlı gördüm seni. Ben ağlıyor olurdum :(

Ameliyat olayından sonra dişi pek önemsemedim bile...Ağrısı zor ama yinede o basit iş . Geçmiş olsunn tekrar tekrar...

Nazpek dedi ki...

neler atlatmışsın sevgili şuşu
diş neki vız gelir tırıs gider

Nihan dedi ki...

şimdi buradasın.çok ükür.ben aslında tüm öyküyü okuyup birşeyler yazacaktım ama......
ben de hayatımda öyle çok operasyon geçirdimki anlatamam.hem de baba ameliyatlar.benim bu dünyadaki sınavım bu herhalde diyorum:))çok şükür diyelim yine.umarım hep sağlıklı ve mutlu olursun ve hiç üzülmezsin.tatlı Şuleciğim..

ŞuŞu dedi ki...

Pinocummm:)Kesinlikle bir kutlama yerinde olan keyfimi keyif katar:D
Öpüyorum seni en kocamanından:)

ŞuŞu dedi ki...

lupinin annesi sana da merhaba ve teşekkürler:)

ŞuŞu dedi ki...

battodol çok teşekkür ederim hepimiz için sağlıklı günler olsun:)

ŞuŞu dedi ki...

Öziiciğim ya hiç öyle demedim biliyormusun? Yaşanması gerekiyormuş yaşadım ama iyi ki geçti gitti. Şimdi daha sağlıklıyım ya en güzeli bu. Ha o ara insanın aklı gelip gidiyor ama sağlam durmak hem kendin hem çevren için en iyisi:)

Öpüyorum seni...

ŞuŞu dedi ki...

nazpek yarın belli olacak vız gelip tırıs gidecek mi:))

Öpüyorum seni...

ŞuŞu dedi ki...

Nihancığım canım benim çok çokk geçmiş olsun.Göz ameliyatının önceleri de var demek:( Ben kotamı doldurdum yeter diyorum. Senin içinde bitmiştir umarım bu sınav,mezun olmuşsundur artık umarım:)

Öpüyorum çokk:D