Ben tatilde keyif yaparken deniz,kum,güneş oh ne ala dinlen eğlen derken koca evi taşıdı yerleştirdi.Aile ve arkadaş çevremde pohpohlandı da pohpohlandı.Eee kadın tatilde adam bir başına ev taşıdı yerleştirdi takdir toplamak hakkıdır:)Neredeyse kurulu bir düzene geldim yerleştim.Kişisel eşyalarımın olduğu bir kaç koli dışında herşey gayet yerleşik görünüyordu ne güzel.
Ben günlerce o kolileri boşaltmakla uğraştım durdum,neredeydi bunlar bunca zamandır diye şaştım, günlendirmeyi unuttuğum için söylendim.Her kağıt parçasının önünde uzun uzun takıldım kaldım, okudum,hatırladım.
Ufuk'la ilk gittiğimiz sinemanın bileti sene 96,oturup tost yediğimiz cafenin fişi,sigara paketleri,yazılmış çizilmiş aşk dolu notlar,kurutulmuş çiçekler,kaçak göçek 2 günlüğüne gittiğimiz ilk tatilimizden kalma biletler,ayrılık mektupları,fotoğraflar,gazetelerden kesilmiş yazılar falanlar filanlar...
Çocukluğumdan kalma çizdiklerim,dedeciğimin benim çocukluğuma denk gelen günlükleri sene 77-78-79-80-81,dedeciğimi kaybettiğimiz gün Cumhuriyet gazetesinde çıkan vefat ilanı sene 95.
İzcilikten kalma fularım,her tatil yerinden toplanıp paketlenmiş üzerine not düşülmüş deniz kabuklarım...
Koskoca evi yerleştirmek daha mı iyiydi bilemedim masa şuraya,sandalyelerde tam buraya, tabaklar buzdolabının yanındaki dolaba...Şu kolilerin içinden çıkmadım bir türlü.Oraya buraya sıkıştırılmış bir dünya yaşanmışlık kimi canımı acıtan cinsten kimi vay be dedirten. Arada deşelemek lazım taşınmaları beklemeden.
Ha bunlar nereye kadar saklanacak,yenileri eklendikçe üstüne nereye sığacak hiç bir fikrim yok açıkçası,bulunur elbet bir hal çaresi,atarız evden bir kaç eşya açarız onlara yer. Dedem geride öyle aman aman ne para pul ne mal mülk bıraktı.Ama yaşım 35 olmuş,ben onun yazdığı günlüklerden çocukluğumu okuyorum,fotoğraflara özlemle ve tebessümle bakıyorum,5 yaşında çizdiğim resimleri,biriktirdiğimiz kartpostalları elimde tutuyorum.
Dededen toruna geçen bu alışkanlıktan gayet memnunum.İnsanların çer çöp,ne zamana kadar saklayacaksın bunları dediği herşeye derin anlamlar yüklemek hoşuma gidiyor. Ve hazinem kızımında yaşadıklarıyla birlikte giderek çoğalıyor:)
12 yorum:
harika ya...
ne kadar güzel birşey, ben d eçok biriktirirdim ama bir çoğunu canımı acıtanları, içimi yakanları elden çıkardım.
sadece birkaç tane bıraktım.
ama seninkiler kadar anlamlı anılarım olmadığı içindir belki ...
Hepimizde var bu biriktirdiklerinizden sanırım asıl hayatı topluyoruz böyle böyle yaş ilerledikce. Anı defterleri olmasa da biriktirdiğiniz hatırası olan küçük kağıtları hazır içi dosyalı klasörlerde toplasanız el atmışken bir daha karışmaz kolay kolay.Ben seyahatler sonunda uçak biletinden metro biletine peçeteye kadar resimleri de kapsayan böyle klasörler hazırlıyorum kendime döner dönmez.
Para biriktirseydik herşey daha kolay olurdu
boşa değil işte anı biriktirmek böyle birşey
Senle ben birbirimizi bu abuk alışkanlıklar yüzünden seviyoz işte be Şuşum:)) Yaşasın çöpçülük...
O kenarları sararmış sayfalar ne hoştur.Kokularıyla,renkleri hele üzerinde yazılanlarıyla...Ben bir de arkadaşımınkileri saklıyorum iyi mi?
daha bu sabah işyerindeki masamın çekmecelerini temizlemeye karar verdim.elime aldığım hiçbirşeyi atamayıp istifleyip geri koydum.notlar,kağıtlar, gazete küpürleri, hatırası olan sakız kağıtları, son dört yılın masa takvimi,bitmiş ajandalar...hayalim çatı katı olan bir ev sahibi olmak. :)
ben de mini mini bir torba içinde biriktiriyorum. gittiğimiz sinema biletleri, cafe fişleri, kazandığımız indirim kuponları, rahmetli dedemin bana aldığı incecik öykü kitapları.. demek ileride taşınırken böyle bulup sevindirik olmak bana da nasip olacak. ne güzel bir gelecek küresi gibi önüme açıldı bu yazı:)
Dejaww canımı acıtsada saklıyorum canımı acıttığını sandığım şeylerin nasılda eften püften olduklarını görüp gülüyorum hem şimdi:)
Herkesin anılarının kıymeti başka başka bence eminim anlamlıdırlar da:)
Sevgiler...
fiamma,aslında dosyaladıklarım kutuladıklarım vardı ama her an göz önünde tutma şansım yok küçük bir depomuz var orada birikiyor herşey sonra böyle gün yüzüne çıkınca seviniyor insan.
Ve ne kadar haklısın hayatı biriktiriyoruz koli koli fenada olmuyor ama:)
Sevgiler...
nazpek ne diyorsunnn çok afilli bir zengin olurdu benim dede:)
Leylak dalım canım ooo öyle çok sebep var ki seni sevmem için buda işte bir tanesi diyelim:)
Yaşasın çöplüğünde yaşamayı sevenler:))
NE KADAR GÜZEL YAZMIŞSINIZ? KENDİMİ BULDUM RESMEN! BENDE İLKOKUL YILLARIMDA BAŞLADIM VE HALA GÜNLÜK TUTARIM. O AN, O GÜN, O DAKİKA BENİM İÇİN ÖNEMLİ OLAN VE ASLA UNUTMAYACAĞIMI SANDIĞIM ŞEYLERİ, BU GÜN OKUDUĞUMDA ÇOĞUNU HATIRLAMADIĞI FARK EDERİM. ÇOCUK OLURUM YENİDEN, O GÜNLERE DÖNERİM. NOT TUTMADIĞIM VE YİNE ÖNEMLİ OLAN GÜNLERİ ANIMSATAN BİR ÇOK NESNE VARDIR EVDEKİ KUTULARIMIN İÇİNDE. SADECE BEN BİLİRİM NE İFADE ETTİKLERİNİ. EVET ÇOK İYİ ANLIYORUM SİZİ :)
Yorum Gönder